Maandag 10 oktober 2022 start de eerste editie van het participatieve en sociaal-maatschappelijke kunstproject ‘Join the Party’ bij Cicero Zorggroep Zorgcentrum Ave Maria. Een initiatief van kunstenaar Jonathan Wanders en een bijzondere samenwerking met de bewoners, het personeel en bezoekers van Ave Maria. Het is een uitnodiging om te verbinden, een oproep tot een open dialoog, elkaar te ontmoeten, het levensplezier te bevorderen en samen iets bijzonders maken.

Van elk van de acht beelden van de kunstinstallaties Disconnected / Reconnected (#1) en Disconnected / Reconnected (#2) worden exclusieve art prints aangeboden op grootformaat fotopapier, in een gelimiteerde oplage van 25 stuks.

Met het project Disconnected / Reconnected wil kunstenaar Jonathan Wanders mensen prikkelen en uitdagen. Aanleiding geven tot gedachten en conversaties. Het is een oproep tot een open dialoog, waarbij de thema's vrijheid en verbondenheid centraal staan, worden verkend en bevraagd. Disconnected / Reconnected doet dit door de confrontatie op te zoeken met onze collectieve recente geschiedenis en te laten zien hoe die verbonden is met onze situatie vandaag, als startpunt voor het voeren van een dialoog.

Het kunstwerk ‘I can’t breathe’ is een meerduidige verbeelding van de systemische (systematische) onderdrukking in onze (westerse) samenleving. Het werk houdt ons een spiegel voor. We leven in een onrechtvaardige en ongelijkwaardige samenleving. Een defect systeem. De zin “I can’t breathe” is als een mantra van systemische onderdrukking eindigend in ruis en tragedie. Waarbij de woorden agressief in elkaar worden gevlochten als een soort van ondoordringbare maliënkolder wat elke dialoog onmogelijk maakt. Een chaotische duisternis.

Op 12 september 1944 begon de bevrijding van Nederland in Mesch, Zuid-Limburg. Kortbij Reijmerstok. Sinds die dag leven wij in vrijheid. Al 76 jaar lang zijn wij vrij.
Maar leven wij daadwerkelijk in vrijheid? En wie zijn die wij? Als er een wij is, is er ook een zij.
Leven zij ook in vrijheid? Wat is onze verantwoordelijkheid als bevrijde mensen? Is onze bevrijding slechts een mooie herinnering óf is het een belofte aan toekomstige generaties, waar ook ter wereld?